The peace fighter Gregory Lambrakis.
SOURCE
The 1st Marathon Course of Peace in our country, despite the government ban, took place on April 21, 1963, by Gregory Lambraki with his companions, Andreas Mammonas, Pantelis Goutis and Babis Papadopoulos.
SOURCE
[...]This tribute included a folk-song that improvised seventeenth-year-old Stavroula Zygouris, from Kalamata, over a coffin of Lambrakis. This folk-song was re-published in the book Takis Adamos entitled "The Folk Song of Resistance" first published in 1964 in Bucharest.
"Grigoris, you are loaded, you are heavy loaded.
My Gregory, the scents you do not blow in the wind,
take them to the Lower-Earth (Adis), give them to the young men,
put on their jackets to go for a walk.
My Gregoris, the Lower-Earth (Adis) has been upset,
what did braves know that someone is going down.
They are running for a meeting, waiting for you,
running on water taps, in fruit gardens,
and good housewives for fresh rusk.
They prepare your food-table, Grigoris, to dine
and the bed is setting you to fall and sleep."
[...]
SOURCE
Read more in Wikipedia
Ο μαχητής της ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης.
Μνημείο Γρηγόρη Λαμπράκη
Μνημείο Γρηγόρη Λαμπράκη
Στις 21 Απριλίου 1963 αψηφώντας σχετική απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης. Βάδισε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του, εν μέσω απειλών, πριν τελικά συλληφθεί και κρατηθεί για μερικές ώρες.
Η 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης στη χώρα μας, παρά την κυβερνητική απαγόρευση, πραγματοποιήθηκε στις 21 του Απρίλη του 1963, από τον Γρηγόρη Λαμπράκη με τους συνοδοιπόρους του, Ανδρέα Μαμμωνά, Παντελή Γούτη και Μπάμπη Παπαδόπουλο.
Στο αφιέρωμα αυτό περιεχόταν ένα λαϊκό μοιρολόι που αυτοσχεδίασε η εβδομηντάχρονη Σταυρούλα Ζυγούρη, από την Καλαμάτα, πάνω από φέρετρο του Λαμπράκη. Το μοιρολόι αυτό αναδημοσιεύτηκε στο βιβλίου του Τάκη Αδάμου με τίτλο «Το λαϊκό τραγούδι της Αντίστασης» που πρωτοεκδόθηκε το 1964 στο Βουκουρέστι.
«Γρηγόρη, σε φορτώσανε, βαριά είσαι φoρτωμένος.
Γρηγόρη μου, τις μυρουδιές να μην τις εσκορπίσεις,
να τις βαστάς στην Κάτω Γης, στους νιούς να τις δωρίσεις,
να βάλουνε στα πέτα τους να βγούνε στο σεργιάνι.
Γρηγόρη μου, η Κάτω Γης έχει αναστατώσει,
τι έμαθε η λεβεντιά πως κάποιος κατεβαίνει.
Τρέχουνε για συνάντηση, να σε προϋπαντήσουν,
τρέχουν στις βρύσες για νερό, στους κηπουρούς για φρούτα,
και στις καλές νοικοκυρές γι’ αφράτο παξιμάδι.
Τραπέζι σού τοιμάζουνε, Γρηγόρη, να δειπνήσεις
και το κρεβάτι στρώνουνε να πέσεις να πλαγιάσεις».
[...]
«Γρηγόρη, σε φορτώσανε, βαριά είσαι φoρτωμένος.
Γρηγόρη μου, τις μυρουδιές να μην τις εσκορπίσεις,
να τις βαστάς στην Κάτω Γης, στους νιούς να τις δωρίσεις,
να βάλουνε στα πέτα τους να βγούνε στο σεργιάνι.
Γρηγόρη μου, η Κάτω Γης έχει αναστατώσει,
τι έμαθε η λεβεντιά πως κάποιος κατεβαίνει.
Τρέχουνε για συνάντηση, να σε προϋπαντήσουν,
τρέχουν στις βρύσες για νερό, στους κηπουρούς για φρούτα,
και στις καλές νοικοκυρές γι’ αφράτο παξιμάδι.
Τραπέζι σού τοιμάζουνε, Γρηγόρη, να δειπνήσεις
και το κρεβάτι στρώνουνε να πέσεις να πλαγιάσεις».
[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου